یک فصل فاجعهبار برای استقلال و پرسپولیس به پایان رسید و پرهوادارترین تیمهای فوتبال در ایران با شرایطی اسفبار بر سکوهای ششم و هشتم جدول ردهبندی لیگ برتر نشستند تا این شش و هشت گوشخراشترین آهنگی باشد که مدیران در چند سال اخیر برای این تیم نواختهاند؛ اما گویا این زوال و اضمحلال متوقف شدنی نیست و از آنچه در یک ماه اخیر و بعد از پایان لیگ چهاردهم بر این دو تیم گذشته، به نظر میآید، قرار است همچنان هواداران دو تیم بزرگ پایتخت نگران دو تیم محبوب خود باشند.
به گزارش «تابناک»، سایر تیمهای لیگ برتری، به ویژه تیمهایی که در کورس قهرمانی قرار دارند، در حالی که تکلیف خود را میدانند و بیشترشان مربی فصل بعد خود را مشخص کرده و در حال یارگیری برای فصل بعد هستند، استقلال و پرسپولیس در یک هزارتوی عجیب گیر کردهاند. هنوز ترکیب هیأت مدیره این دو تیم مشخص نیست و همین بلاتکلیفی مدیریتی موجب شده تا این دو تیم مربی فصل بعد و بازیکنان ورودی و خروجی خود را نشناسند. هر روز گمانهزنیهای جدیدی از آخرین وضعیت این دو تیم مطرح میشود؛ اما چیزی که در پایان روز نصیب این دو تیم میشود، یک «هیچ» بزرگ است؛ هیچ بزرگی که نشان میدهد، هنوز جریانهای ذینفع ناشناخته در سهمخواهیشان از این دو تیم با هم به توافق نرسیدهاند، وگرنه انتخاب هیأت مدیره برای دو تیم کار چندان سختی نیست.
همه اینها در حالی است که هنوز پرونده سرکاری خصوصیسازی این دو باشگاه هم باز است. بعد از لغو مزایده چهارم رئیس سازمان خصوصیسازی از تنفس دوماهه تا پایان فصل و نقل و انتقالات خبر داد و گفت، بعد از فرآیند خصوصیسازی این دو تیم از سر گرفته خواهد شد. اما همه آنهایی که از فروردین امسال اخبار واگذاری این دو تیم را دنبال میکنند، میدانند که واگذاری در کار نیست و در بهترین حالت به این دو تیم اجاره داده خواهد شد تا سه سالی خیال دولت وزارت از این دو تیم راحت باشد. حتی همین اجاره دادن هم مدعیان جدید دارد و برای استقلال این روزها دو گزینه در حال رقابت شدید هستند؛ اما کسی نمیداند که فرآیند دقیق این اجاره دادن چگونه است. اینکه چرا فقط قرار است استقلال اجاره برود (با توجه به اخبار موجود) و سرانجام پرسپولیس چه میشود؟ اصلا چرا وقتی هنوز دولت رسما ماجرای منتفی بودن واگذاری را اعلام نکرده اینقدر بحث اجاره دادن این دو تیم در جریان است؟ ایا اعلام تنفس دو ماهه در فرآیند واگذاری حربهای بود تا دولت از این فرصت استفاده کند و دو تیم را اجاره بدهد؟ اگر این چنین است چرا این نمایش طولانی واگذاری و مزایده را عملیاتی کرد؟
همه سؤالهای بیپاسخ و عجیب و غریب بالا را کنار بگذارید. اگر بخواهیم نگاهی به همین امروز و الان استقلال و پرسپولیس بیندازیم، میبینیم که مجموعهای از تصمیمات بد و اشتباه کار این دو تیم را به اینجا کشانده است؛ تصمیمات بدی که گویا تبعات فراوانش حتی ذرهای هم برای مدیران تصمیمگیر این دو تیم درس عبرت نشده و با پشتکار فراوان بر آن اصرار میکنند. اگر سال گذشته با آن شیوه انتخاب هیأت مدیره و داستانهای فراوان پشت سرش استقلال و پرسپولیس سینهخیز و زخمی خودشان را به ردههای شش و هشت جدول رساند، امسال چه آینده تیرهای پیش روی این دو تیم قرار دارد؟
وزارت ورزش و جوانان امسال و بعد از پایان بیسرانجام مزایده چهارم استقلال و پرسپولیس تغییر در ترکیب خود ایجاد کرد و امیررضا خادم از رأس هرم تصمیمگیری در خصوص این دو تیم کنار رفت و همه چیز به دستان نصرالله سجادی سپرده شد. این جابجایی البته خیلی بیسروصدا و آرام انجام شد و کسی از امیررضا خادم نپرسید، حاصل حضور بیش از یک سالهاش در پست نماینده تامالاختیار وزیر در امور دو باشگاه استقلال و پرسپولیس چه بود. با این حال همین جابجایی هم این امیدواری را ایجاد کرد که وزارت ورزش و جوانان شاید ایراد کار را دریافته و قرار است با آرایشی جدید خیلی زود اوضاع این دو تیم را سروسامان دهد و فصل خوبی را برای آنها و هواداران رقم بزند؛ اما از یازدهم خردادماه که سجادی عهدهدار امور دو باشگاه استقلال و پرسپولیس شد تا همین حالا وضعیت این دو تیم تغییری نکرده است. گویا مدیران عالیرتبه وزارت ورزش و جوانان از انتخاب ترکیب هیأت مدیره برای این دو تیم هم عاجزند که هنوز و در آخرین روزهای خرداد ماه هم تکلیف این دو تیم معلوم نیست.
شواهد نشان میدهد قرار است در برای استقلال و پرسپولیس بر همان پاشنه سال قبل بچرخد و این مسأله با توجه به اینکه آنها از سال قبل تا کنون چه نزول وحشتناکی را تجربه کردهاند، نشان میدهد چه روزهای بدی در انتظار این دو تیم در لیگ پانزدهم است. گویا استقلال و پرسپولیس برای دولت حسن روحانی خواسته یا ناخواسته در حال تبدیل شدن به پروژهای نظیر دریاچه ارومیه در دولت احمدینژاد است. دایره تصمیمات اشتباه و بازی با افکار عمومی در یک سال و نیم اخیر، سرنوشت اسفباری برای دو تیم استقلال و پرسپولیس رقم زده است.